سرورها از جمله اجزای اصلی زیرساخت اینترنت هستند که به شما اجازه میدهند تا اطلاعات و فایلهای خود را در فضایی امن و قابل دسترس ذخیره کنید. سرورها میتوانند به صورت فیزیکی یا مجازی وجود داشته و به عنوان مرکزی برای ذخیرهسازی و مدیریت اطلاعات شما عمل کنند. در این محتوا انواع سرور و کاربرد آنها از جهت شکل ظاهری و از جهت عملکرد به دو دسته تقسیم شدهاند. از جهت شکل ظاهری به دستههای اصلی سرورهای برجی، رکمونت، تیغه ای و تودهای تقسیمبندی شدهاند. از جهت عملکرد انواع سرورهای شبکه شامل سرورهای وب، سرورهای فایل، سرورهای پست الکترونیکی، سرورهای پایگاه داده وسرورهای نام دامنه و سرورهای امنیتی هستند که هر کدام کاربردهای خاص خودشان را دارند.
استفاده از سرورها به شما امکان میدهد که به راحتی اطلاعات خود را مدیریت کرده و با دیگران به اشتراک بگذارید. همچنین از امنیت بالایی برای اطلاعات خود استفاده نمایید. در ادامه با آریامن همراه شوید.
انواع سرور و کاربرد آنها بر اساس شکل ظاهری
سرورها بر اساس شکل ظاهری و نحوه قرارگیری در شبکه به دسته های اصلی سرورهای برجی، رکمونت، تیغه ای و تودهای تقسیم میشوند. این سرورها بر اساس شکل ظاهری متفاوتی طراحی شدهاند و هرکدام ویژگیها و کاربردهای خاص خود را دارند. انتخاب نوع سرور مناسب باید با توجه به نیازها و محیط استفاده صورت گیرد.
۱. سرورهای برجی (Tower Servers):
سرورهای برجی شبیه به یک کیس کامپیوتر بزرگ هستند که عمدتاً در قالب یک برج عمودی ساخته می شوند. این سرورها دارای قابلیت نصب کارتهای توسعه، درایوها و منابع داخلی بیشتر هستند. سرورهای تاور به عنوان یک سرور مستقل عمل میکنند و معمولاً برای استفاده در شبکهها و محیط های کوچک و متوسط و یا سازمانهای کوچک و متوسط تعبیه شده اند.
۲. سرورهای رکمونت (Rackmount Servers):
سرورهای Rackmount رایجترین نوع سرور در شبکههای کامپیوتری هستند. نوع سرورهای Rackmount برای قرارگیری در رکهای استاندارد طراحی شدهاند و ابعاد یا ظاهر آنها متناسب با قرارگیری در رک تولید شده است. سرورهای رکمونت در یک رک (Rack) نصب شده و بصورت افقی در سکوی رک قرار میگیرند . با این نوع طراحی میتوان چندین سرور رکمونت را در یک رک استفاده کرد. سرورهای رکمونت کمترین فضای فیزیکی را اشغال میکنند و امکان مقیاسپذیری بیشتری دارند. آنها به عنوان یک بخش از زیرساختهای مرکزداده (Data Center) مورد استفاده قرار گرفته و برای استفاده در سازمانهای بزرگ و محیطهایی که نیاز به تعداد بالای سرورها و مدیریت مرکزی دارند، طراحی شده اند. برخی از سرورها به صورت منحصر به فرد ساخته شدهاند.
۳. سرورهای تیغهای (Blade Servers):
سرورهای شاسیبندی یا بلید سرورها، سرورهای بسیار باریک قابل جابجایی هستند که درون یک شاسی (Chassis) بزرگ قرار میگیرند. این شاسی شامل منابع مشترک مانند تامین برق، سیستم خنککننده و شبکه میشود. سرورهای تیغهای یا Blade دارای یک شاسی و چند ماژول تیغهای مانند، به نام Blade Server هستند. این تجهیزات از چندین تیغه سرور که هر کدام دارای پردازنده، حافظه، دیسک و کارت شبکه هستند، تشکیل شدهاند. سرورهای تیغه ای به دلیل قابلیت مدیریت و کنترل بالا، افزایش قابلیت اطمینان و کاهش هزینههای نگهداری، برای شبکههای بزرگ و پیچیده مناسب هستند.
۴. سرورهای تودهای (Micro Servers):
سرورهای تودهای، سرورهای کوچک و با توان پردازشی کمتر هستند که به صورت گسترده در مراکز داده استفاده میشوند. آنها اغلب برای کاربردهایی مانند ذخیرهسازی ابری، پرسری محتوا و سرویسهای وب کاربرد دارند.
انواع سرور و کاربرد آنها بر اساس عملکرد:
سرور یک کامپیوتر قدرتمند است که خدماتی را برای سایر کامپیوترها (یا کاربران آن) در یک شبکه فراهم میکند. سرورها طیف گستردهای از کاربردها را شامل می شوند. این تجهیزات از نظر نرمافزاری و سختافزاری متنوع هستند.
سرورهای شبکه (Network Servers):
سرورهای شبکه نقش حیاتی در مدیریت شبکههای کامپیوتری ایفا میکنند. آنها به عنوان نقطه مرکزی برای مدیریت ترافیک شبکه، تنظیمات امنیتی و ارتباطات داخلی و خارجی استفاده میشوند. سرورهای شبکه مسئولیت کنترل ترافیک شبکه و خدمات شبکه را بر عهده دارند. برخی از سرورهای شبکه شامل DNS (Domain Name System) سرور، DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) سرور و سرورهای VPN (Virtual Private Network) هستند.
انواع سرورهای شبکه عبارتند از:
در شبکههای کامپیوتری، سرورها به عنوان دستگاههایی شناخته میشوند که به منظور ارائه خدمات به دستگاههای دیگر در شبکه، طراحی و راهاندازی شدهاند. انواع سرورهای شبکه عبارتند از، سرور فایل، سرور وب، سرور پست الکترونیک، سرور پایگاه داده، سرور امنیتی، سرور نام دامنه و سرور مجازی. در زیر به برخی از انواع سرورها و کاربردهای آنها اشاره شده است.
1. سرورهای وب (Web Servers):
اولین نوع سرور که میتوانیم به آن اشاره کنیم، سرورهای وب هستند. این سرورها در واقع میزبان وب سایتها و برنامههای کاربردی هستند. آنها با استفاده از قابلیتهای پیشرفته و پویایی که دارند، به طور همزمان به تعداد زیادی از درخواست کاربران پاسخ میدهند. سرورهای وب برای هاستینگ و ارائه صفحات وب و سرویسهای اینترنتی استفاده میشوند. معروفترین نمونه از سرورهای وب، Apache و Nginx هستند.
2. سرورهای پایگاهداده (Database Servers):
سرورهای پایگاهداده برای ذخیره و مدیریت دادهها استفاده میشوند. این سرورها نقش مهمی در مدیریت دادههای پایگاه داده ایفا میکنند. این سرورها توانایی ذخیره و دسترسی به دادهها را دارند و به صورت مداوم آنها را مدیریت میکنند. مانند MySQL، Oracle Database، Microsoft SQL Server و PostgreSQL.
3. سرورهای فایل (File Servers):
سرورهای فایل برای ذخیره و مدیریت فایلها در یک شبکه استفاده میشوند. این سرورها قادرند به صورت امن اطلاعات را به صورت مرکزی ذخیره کنند و از دسترفتن آنها جلوگیری کنند. آنها امکان به اشتراک گذاری فایلها و دسترسی مشترک را فراهم میکنند. مانند Windows File Server و NFS (Network File System)
4. سرورهای ایمیل یا پست الکتریکی (Email Servers)
سرورهای ایمیل (Email Servers)، به عنوان یکی از اصلیترین اجزای سیستم ارتباطات الکترونیکی، برای ارسال، دریافت و ذخیره ایمیلها استفاده میشوند. این سرورها بر روی یک سرور فیزیکی یا مجازی نصب میشوند و به کاربران اجازه میدهند تا از طریق پروتکلهای مختلفی مانند POP3، IMAP و SMTP به ایمیلهای خود دسترسی داشته باشند. برخی از سرورهای ایمیل معروف شامل Microsoft Exchange و Postfix هستند.
Microsoft Exchange یکی از معروفترین سرورهای ایمیل است که توسط شرکت مایکروسافت توسعه داده شده است. این سرور از پروتکلهای POP3، IMAP و SMTP پشتیبانی میکند و امکاناتی مانند تقویم، مخاطبین و وظایف را در اختیار کاربران قرار میدهد.
Postfix نیز یک سرور ایمیل متن باز است که برای ارسال و دریافت ایمیلها استفاده میشود. این سرور از پروتکلهای SMTP، POP3 و IMAP پشتیبانی میکند و به دلیل سادگی و قابلیت پیکربندی آسان، برای بسیاری از سازمانها و شرکتها جایگزین مناسبی برای Microsoft Exchange محسوب میشود.
5. سرورهای ابری (Cloud Servers):
سرورهای ابری در فضای ابری (cloud) مستقر میشوند و به صورت مجازی در دسترس هستند. این سرورها برای ارائه سرویسهای ابری مانند ذخیرهسازی، محاسبات، پردازش داده و برنامههای کاربردی استفاده میشوند. مانند Amazon EC2، Microsoft Azure و Google Cloud.
6. سرور نام دامنه (Domain Name System server)
DNS server یک سرور است که به منظور مدیریت نامهای دامنه در شبکههای کامپیوتری طراحی شده است. این سرورها با ترجمه نامهای دامنه به آدرسهای آیپی، به کاربران این امکان را میدهند تا با استفاده از نامهای دامنه به راحتی به سایتها و سرویسهای مختلف دسترسی پیدا کنند. به عبارت دیگر، سرور نام دامنه مانند یک نامه است که به کاربران کمک میکند تا به سرعت و با دقت به آدرس مورد نظر دسترسی پیدا کنند.
7. سرورهای امنیتی (Security Servers):
سرورهای امنیتی دستگاههای مهمی هستند که برای حفاظت و مدیریت امنیت شبکه ها و تشخیص و جلوگیری از حملات ناخواسته استفاده میشوند. با استفاده از این سرورها، شبکهها میتوانند در برابر حملات هکری و تهدیدات مختلف ایمن شوند و از ریسک های احتمالی در امان بمانند.
8. سرورهای فایروال (Firewall)
یک نوع از سرورهای امنیتی که شاید بیشترین شناخت را از آن داشته باشید، سرورهای فایروال هستند. این سرورها بستری ایجاد میکنند تا درخواستها و ترافیک های وارد شده به شبکه را نظارت کنند و بر اساس قوانین تعیین شده، تصمیمگیری کنند که آیا اجازه ورود آنها را بدهند یا خیر. آنها به عنوان یک نقطه تماس امن با دنیای بیرون عمل میکنند و تلاش میکنند از هرگونه دسترسی غیرمجاز جلوگیری کنند.
سرورهای تشخیص تهدیدات (Intrusion Detection System) و سرورهای تشخیص نفوذ (Intrusion Prevention System) نیز از نوع دیگر سرورهای امنیتی هستند. این سرورها وظیفه دارند تا به صورت نظارتی و عملی رفتارهای غیرعادی و تهدیدات ممکن در شبکه را تشخیص داده و به مدیران خبر دهند. در مقابل، سرورهای تشخیص نفوذ به جای اینکه فقط اعلان و اطلاع دهند، تلاش میکنند تا از وقوع حملات جلوگیری کنند و آنها را مسدود یا از پیشرفت آن جلوگیری کنند. البته اینها تنها تعداد کمی از انواع کارایی سرورهای امنیتی هستند.
9.سرورهای مجازی (Virtual Servers)
بغیر از سرورهایی که ذکر شد، نوع دیگری از سرورها نیز وجود دارد که به عنوان سرورهای مجازی (Virtual Servers) شناخته میشوند. سرورهای مجازی عبارتند از سرورهایی که بر روی یک سرور فیزیکی قرار میگیرند و بهوسیله نرمافزارهای مجازیسازی، چندین سرور مجازی را بر روی سرور فیزیکی شبیهسازی میکنند. این سرورها به دلیل اشتراک منابع سختافزاری و قابلیت مقیاسپذیری بالا، مورد استفاده قرار میگیرند. سرورهای مجازی معمولاً در محیطهای ابری مورد استفاده قرار میگیرند و توسط ارائهدهندگان خدمات ابری مانند Amazon EC2، Microsoft Azure و VMware ارائه میشوند.
مزایای استفاده از سرورهای مجازی
سرورهای مجازیسازی نیز از جمله سرورهایی هستند که از فناوری مجازیسازی برای ایجاد چندین سرور مجازی بر روی یک سرور فیزیکی استفاده میکنند. این امکان به مدیران شبکه کمک میکند تا منابع سختافزاری را به صورت بهینه تر مدیریت کنند و عملکرد سرورها را بهبود بخشند. برخی از مزایای استفاده از سرورهای مجازی عبارتند از:
بهرهوری بالا:با استفاده از سرورهای مجازی، میتوان چندین سیستم عامل و برنامههای کاربردی را روی یک سرور فیزیکی اجرا کرد و بهرهوری بالای سرور را افزایش داد. |
مدیریت آسان:سرورهای مجازی امکان مدیریت مرکزی و مراقبت از سرورهای مختلف را فراهم میکنند. این امر میتواند زمان و هزینه مدیریت را کاهش دهد. |
اشتراک منابع:با استفاده از سرورهای مجازی، منابع سختافزاری مانند پردازنده، حافظه، و فضای ذخیرهسازی بین سرورهای مجازی بهطور متوازن تقسیم میشوند. |
مقیاسپذیری:با استفاده از سرورهای مجازی، میتوان به راحتی تعداد سرورهای مجازی را افزایش یا کاهش داد و به نیازهای تغییرات تجاری سازمان پاسخ داد. |
با هم بخوانیم: سرور hp چیست
جمع بندی انواع سرور و کاربرد آنها
در مبحث انواع سرور و کاربرد آنها آموختیم که هر نوع سرور دارای کاربرد و وظایف خاصی است و باید با توجه به نیازهای سازمان یا کسب و کار، آن را انتخاب کرد. برای استفاده مناسب، بهتر است مقاله “ سرور چیست؟ انواع سرور و کاربرد آنها ” را مطالعه فرموده و با یک متخصص شبکه یا سیستم مشورت کنید. مهندسین مجرب آریامن می توانند شما را در انتخاب و پیکربندی سرور متناسب با نیاز سازمانتان راهنمایی کنند.