انواع سرور و کاربرد آنها

سرور چیست؟ انواع سرور و کاربرد آنها کدام است؟ سوالاتی که قرار است در این مبحث به آنها پاسخ داده شود. در رابطه با انواع سرورها و کاربرد آنها این گونه می توان گفت که، سرورها وظیفه سرویس دهی و ارائه خدمات به سایر سیستم‌ها را بر عهده دارند. کلاینت‌ها، سرویس گیرندگان برنامه‌ها هستند. طوری که لپ تاپ یا کامپیوتر خانگی نیز به عنوان سرور تلقی می‌شوند. در مقابل تجهیزات عظیم سازمانهای بزرگ ، نوع دیگر سرورها هستند. اصلی‌ترین تفاوت سرورهای خانگی با سرورهای بزرگ، اتصال آنها به شبکه‌ است که باعث می شود خدمات کامل‌تری فراهم شود. اتصال سیستم‌ها به سرور داخل شبکه با استفاده از تنظیماتی که بر روی آنها نصب شده، امکان‌پذیر است. سرورها به انواع مختلف سرورهای پایگاه داده، فایل، ایمیل، چاپ، سایت، وب، بازی و سرورهای کاربردی تقسیم می‌شوند. در این میان سرورهای مجازی پرسرعت نیز مزایای  خاص خود را دارند.

انواع سرور فیزیکی:(سرور چیست؟ انواع سرور و کاربرد آنها)

خرید سرور فیزیکی hp به شکل یک رایانه بزرگ با اجزای قدرتمند است که به تعداد زیادی از دستگاه ها و کاربران پاسخگو می باشد. این نوع سرور فیزیکی به عنوان مهمترین قسمت از زیرساخت شبکه و سامانه‌های IT مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها نقش حیاتی در ارائه خدمات، ذخیره سازی داده‌ها و اجرای برنامه‌های مختلف ایفا می‌کنند. سرورهای فیزیکی باید به صورت مستمر روشن و فعال باشند تا بتوانند به درخواست‌ها و نیازهای مختلف پاسخ دهند. یکی از ویژگی‌های اساسی سرورهای فیزیکی این است که برای دسترسی به داده‌هایی که در داخل آن قرار دارد، نیازی به اتصال به اینترنت ندارید. همچنین، دسترسی به این داده‌ها برای افراد دیگر تقریباً غیرممکن است زیرا داده‌ها در حافظه داخلی سرور فیزیکی ذخیره می‌شوند.

انواع سرور فیزیکی در صنایع و کسب و کارهای مختلف برای ارائه خدمات مختلف قابل استفاده هستند. مراکز داده به عنوان محل نگهداری سرورهای فیزیکی و اجرای عملیات در آنها عمل می‌کنند. در پایگاه داده، سرورهای فیزیکی در کمدها یا اتاق‌های کوچک قرار می‌گیرند. در گذشته، اندازه سرورهای فیزیکی به حدی بزرگ بود که فضای زیادی اشغال کرده و تمام اتاق را پر می‌کرد. اما در حال حاضر، اندازه سرورهای فیزیکی استاندارد و کوچکتر شده و در یک مکان مرکزی، در یک کمد یا اتاق کوچک قرار می‌گیرد.

 انواع سرور و کاربرد آنها: ( سرور چیست)

سرور، یک سیستم کامپیوتری است که برای ارائه خدمات به دستگاه‌های دیگر در شبکه استفاده می‌شود. انواع مختلف سرورها وجود دارند که هر یک برای نیازهای خاصی طراحی شده‌اند. در زیر به برخی از انواع سرور و کاربرد آنها اشاره شده است:

سرور وب:

سرور وب برای نگهداری و ارائه صفحات وب و برنامه‌های تحت وب استفاده می‌شود. سرورهای وب پرونده‌های HTML، CSS، تصاویر و سایر منابع مرتبط را برای مرورگرها ارسال می‌کنند. آپاچی و Nginx از جمله سرورهای وب معروف هستند.

سرور پست الکترونیک:

این نوع سرور برای مدیریت و ارسال و دریافت ایمیل‌ها استفاده می‌شود. برای مثال سرورهای پست الکترونیک شامل Microsoft Exchange و Postfix نمونه هایی از سرورهای پست الکترونیک هستند.

سرور فایل:

این سرورها به اشتراک گذاری فایل‌ها در یک شبکه محلی یا اینترنت می‌پردازند. سرور فایل می‌تواند برای ذخیره و دسترسی به فایل‌های مختلف در سازمان‌ها و شرکت‌ها استفاده شود.

سرور پایگاه داده:

این نوع سرور برای ذخیره و مدیریت داده‌ها به صورت مرکزی استفاده می‌شود. سرورهای پایگاه داده معروف شامل Oracle Database و MySQL هستند.

سرور ابری:

سرویس‌های سرور ابری، سرورهای مجازی را در یک محیط ابری مدیریت می‌کنند. این نوع سرورها از طریق اینترنت قابل دسترس هستند و برای ارائه خدمات ابری، مانند ذخیره سازی، پردازش و میزبانی وب استفاده می‌شوند. مثالهایی از سرویس‌های سرور ابری شامل Amazon Web Services (AWS) و Microsoft Azure هستند.

سرور شبکه:

این نوع سرور برای مدیریت و کنترل شبکه‌های کامپیوتری استفاده می‌شود. سرورهای شبکه می‌توانند وظایفی مانند احراز هویت، مدیریت دسترسی و…را انجام دهند.

انواع سرورها در شبکه از نظر نوع ارتباط :

سرورها بر اساس ارتباط دو دسته‌ی اصلی دارند: سرورهای تحت شبکه و سرورهای اینترنتی. سرورهای تحت شبکه در یک شبکه داخلی و اختصاصی فعال هستند و برای سیستم‌های محدود خدمات ارائه می‌دهند. این نوع سرورها به طور معمول در ادارات و شرکت‌ها استفاده می‌شوند.

اما سرورهای اینترنتی با سایر سیستم‌ها از طریق شبکه‌ی جهانی اینترنت ارتباط دارند و برای کاربران در سراسر جهان خدمات ارائه می‌دهند. این نوع سرورها معمولاً در ابررایانه‌ها قرار دارند و در طول روز بدون قطع شدن کار می کنند. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های سرورهای اینترنتی، امنیت بالا، پایداری، ثبات و کارکرد مداوم آنها است.

راهنمای خرید سرور فیزیکی( سرور چیست)

چیزی که در راهنمای خرید سرور فیزیکی به سازگاری درست اشاره شده، این است که، مادربرد باید با نوع حافظه (ثبت شده یا ثبت نشده) سازگار باشد و شما نمی‌توانید دو نوع حافظه را با هم ترکیب کنید. البته، عوامل دیگری نیز در سازگاری حافظه نقش دارند، مانند سرعت و فرم فاکتور که در این میان  پیدا کردن قطعه صحیح برای سازگاری ممکن است کمی زمان‌بر باشد. برای اشاره به این چک لیست بد نیست در ابتدا تفاوت حافظه ثبت شده با حافظه ثبت نشده را بدانیم.

تفاوت حافظه ثبت شده (Registered Memory) و حافظه ثبت نشده (Unbuffered Memory) یا بافر نشده

حافظه ثبت شده (Registered Memory) یا بافر، نوعی حافظه است که در سرورها بیشتر استفاده می‌شود. این نوع حافظه دارای بافر (بوفر) یا رجیستر است که وظیفه کاهش بار الکتریکی مادربورد را دارد. بافر درون مادربورد باعث کاهش بار الکتریکی و پایداری بهتر در انتقال اطلاعات می‌شود. به همین دلیل، حافظه ثبت شده گرانتر از حافظه ثبت نشده است. علاوه بر این، حافظه ثبت شده (بافر) اغلب با تکنولوژی ECC (Error Correcting Code) اشتباه گرفته می‌شود. ECC بیت های اضافی در کد باینری استفاده می‌کند تا اشتباهات را تشخیص داده و اصلاح کند. بنابراین، حافظه ثبت شده و ECC دو ویژگی متفاوت هستند.

حافظه ثبت نشده (Unbuffered Memory) یا بافر نشده، که به طور معمول در رایانه‌ها استفاده می‌شود، هیچ بافری یا رجیستری ندارد و به صورت مستقیم و با سرعت بالاتری عمل می‌کند. به دلیل عدم وجود بافر، شما معمولاً تراشه‌های بزرگتری در آن مشاهده نمی‌کنید، زیرا تراشه‌های بزرگتر بیشترین بار الکتریکی را مصرف می‌کنند.

چک لیست انتخاب سرور مناسب (راهنمای خرید سرور چیست)

با استناد به این چک لیست، می‌توانید نیازها و مشخصات مورد نیاز برای انتخاب سرور مناسب را شناسایی کنید. همچنین، مشاوره با تکنیسین‌های متخصص نیز می‌تواند به شما در انتخاب صحیح کمک کند.

تعداد کارمندان در شبکه: 

اید تعداد کارمندانی که در شبکه فعالیت می‌کنند را مشخص کنید.

مشکلات شبکه و سرویس‌های مورد نیاز: 

بررسی کنید که چه مشکلاتی در شبکه وجود دارد که نیاز به حل شدن دارند آنها را بر طرف سازید. همچنین، سرویس‌هایی که از سرور می‌خواهید را مشخص کنید تا خریدی مناسب داشته باشید.

انتظار سرعت رشد کسب و کار:      

قبل خرید سرعت رشد کسب و کار خود را تخمین بزنید. با توجه به این تخمین، نوع قطعات انتخابی سرور را با قدرت مورد انتظار مطابقت دهید.

پیش بینی نیازمندیهای شرکت: 

نیازمندی‌های عملکردی مانند سرعت پردازش اطلاعات و نرم‌افزارهای مورد استفاده را مشخص کنید.

تعداد نرم‌افزارها و کارمندان:     

مشخص کنید به چه تعداد نرم‌افزار و به چه تعداد کارمند نیاز دارید.

نیاز به سرعت پردازش:   

میزان سرعتی که برای پردازش اطلاعات نیاز دارید را مشخص کنید تا بتوانید پردازنده مناسب را انتخاب کنید.

نیاز به حافظه و RAM وهارد : 

مقدار ظرفیت هارد، حافظه و RAMی که نیاز دارید را مشخص کنید. این بستگی به نوع و حجم کارها ، نیازهای ذخیره سازی و نرم‌افزارهای استفاده شده دارد.

سرور چیست؟ انواع سرور و کاربرد آنها

قطعات سرور چیست :

اجزای اصلی تشکیل دهنده یک سرور تک به تک قطعات آن هستند. تعدادی از قطعات سرور عبارتند از:

CPU یا پردازنده:

این قطعه قلب سرور است و نقش بسیار مهمی در پردازش داده‌ها دارد. پردازنده‌های Xeon اینتل بیشترین استفاده را در سرورها دارند.

حافظه یا RAM :

حافظه‌ای است که برنامه‌های کامپیوتری در آن اجرا می‌شوند. سرعت سرور وابسته به عملکرد حافظه است. حافظه‌های ECC در سرورها استفاده می‌شود.

هارد دیسک سریع و قابل اطمینان:

محل ذخیره‌سازی داده‌ها و نرم‌افزارهای سرور است. هارد دیسک‌های سرور سریع‌تر و قابل اطمینان‌تر از هارد دیسک‌های معمولی هستند.

کارت یا RAID :

از چند هارد دیسک به صورت موازی استفاده می‌کند تا سرعت، قابلیت اطمینان و ظرفیت ذخیره‌سازی را افزایش دهد. انواع مختلفی از آرایه‌های RAID وجود دارد. کارت RAID برای افزایش عملکرد ذخیره‌سازی است.

مادربرد (Motherboard) :

مادربردهای سرور با کیفیت و امنیت بالایی طراحی شده و از امکاناتی مانند پشتیبانی از تعداد زیادی پردازنده، حافظه و اسلات‌های توسعه برخوردارند.

منبع تغذیه (Power Supply) :

منابع تغذیه سرورها باید توان بالایی داشته باشند تا بتوانند مداوم و بدون وقفه کار کنند. همچنین باید امنیت بالایی داشته باشند.

کنترلر RAID (RAID Controller) :

انواع مختلفی از کنترلرهای RAID برای سرورها وجود دارد که امکانات متفاوتی را فراهم می‌کنند. تعدادی از نوع کنترلرهای سریع‌ هستند. پشتیبانی از حجم بیشتر ذخیره‌سازی هم از جمله دیگر ویژگی‌های مهم آنها می‌باشد.

کارت شبکه (Network Interface Card) :

سرورها معمولاً دارای چندین کارت شبکه هستند تا بتوانند به صورت همزمان به تعداد زیادی کاربر متصل شوند. انواع مختلف کارت شبکه مانند Gigabit Ethernet و 10 Gigabit Ethernet در بازار برای این منظور موجود می باشد.

باتری پشتیبان (Battery Backup):

سرورهای حرفه‌ای معمولاً دارای باتری پشتیبان هستند تا در صورت قطع برق اصلی، بتواند به کار خود ادامه داده و از داده‌ها محافظت کنند.

سیستم خنک کننده(Cooling System) :

با توجه به گرمای زیاد تولید شده توسط اجزای داخلی، سرورها به سیستم‌های خنک‌کننده قدرتمند نیاز دارند تا دما را کنترل کنند.

جعبه و کیس (Chassis):

جعبه و کیس سرور باید به گونه‌ای طراحی شود که جریان هوا را به درستی هدایت کند، امکان نصب اجزای داخلی را داشته و از نظر استحکام  در سطح بالایی باشد.

تجهیزات جانبی: (Peripheral Devices)  

سرورها ممکن است شامل تجهیزات جانبی متنوعی مانند درایو نوری، درایو نواری و غیره باشند تا امکانات بیشتری برای سرور فراهم کنند.

BIOS/UEFI  :

سیستم‌ عامل اولیه سرورها که راه‌اندازی سخت‌افزار و بوت شدن سیستم‌عامل اصلی را کنترل می‌کند. امکاناتی مانند تنظیمات بوت، مدیریت سخت‌افزار و امنیت از وظایف این قطعه سرور می باشد.

 BMC:

تراشه مدیریت برد که امکان مدیریت و نظارت بر سرور از راه دور، بدون نیاز به بوت شدن سیستم‌عامل را فراهم می‌کند.

PCI Slots :

اسلات‌های توسعه که اجازه اضافه کردن کارت‌های سخت‌افزاری اضافی مانند کارت شبکه، کارت گرافیک و غیره را فراهم می سازد.

: I/O Ports  

شامل انواع پورت‌های ورودی/خروجی مانند USB، Serial، VGA و غیره برای اتصال دستگاه‌های جانبی و انتقال داده است.

  LEDs :

این قطعه سرور نشان دهنده وضعیت سرور مانند Power، Network Activity، HDD Activity و غیره، برای آگاهی از وضعیت سرور بدون نیاز به روشن کردن مانیتور است.

به این ترتیب با توجه به کاربری سرور و نیازمندی‌های مجموعه، اجزای درونی سرور انتخاب می‌شوند تا بتواند به بهترین نحو عملکرد مورد انتظار را ارائه دهند. در مجموع، ترکیب مناسب اجزای داخلی و جانبی، طراحی مناسب کیس و سیستم خنک‌کننده از جمله عوامل کلیدی در عملکرد بهینه یک سرور هستند.

راه اندازی سرور فیزیکی ( سرور چیست)

آموزش راه ‌اندازی سرور فیزیکی از صفر تا صد شامل مراحل زیر است:

مرحله اول: انتخاب سخت‌افزار مناسب، اولین قدم برای راه اندازی سرور است

در مرحله نخست، باید سخت‌افزار مناسب برای سرور فیزیکی خود را انتخاب کنید. این شامل انتخاب قطعات سخت‌افزاری مانند پردازنده، حافظه، هارد دیسک، کارت شبکه و سایر اجزا است. برای انجام این کار، باید نیازها و توان موردنیاز سرور خود را بررسی کنید و بر اساس آن قطعات مناسب را انتخاب کنید.

مرحله دوم: با آگاهی کامل سیستم‌عامل سرور فیزیکی را انتخاب کنید

بعد از انتخاب سخت‌افزار، باید سیستم‌عامل مناسب را برای سرور فیزیکی انتخاب کنید. سیستم‌عامل‌های متداول برای سرورهای فیزیکی شامل ویندوز سرور، لینوکس، یونیکس و غیره می‌باشند. انتخاب سیستم‌عامل باید بر اساس نیازها و تسهیلات مورد نیاز شرکتتان صورت گیرد.

مرحله سوم: مناسبترین مکان را برای سرور بر اساس آیتم‌های استاندارد تعیین کنید.

در این مرحله، باید مکان مناسب برای سرور را در شرکتتان تعیین کنید. باید محلی را انتخاب کنید که شرایط فیزیکی و امنیتی مناسبی برای سرور فراهم کند. برای این منظور باید عواملی مانند دما، رطوبت، دسترسی به اتصالات شبکه، برق و محافظ سرورها بررسی شود.

مرحله چهارم: سرور را پیکربندی کنید

در این مرحله، باید سرور را پیکربندی کنید. این شامل نصب سیستم‌عامل، تنظیمات شبکه، پیکربندی سرویس‌ها و برنامه‌های مورد نیاز و مدیریت کاربران و دسترسی‌ها است. در این مرحله لازم است تنظیمات اولیه امنیتی را بر روی سرور اعمال کنید.

مرحله پنجم: به امنیت سرور فیزیکی توجه داشته باشید.

در این مرحله، باید امنیت سرور فیزیکی را برقرار کنید. این شامل اعمال تنظیمات امنیتی، نصب و پیکربندی نرم‌افزارهای موردنیاز برای محافظت از سرور، رمزنگاری اطلاعات حساس، مدیریت دراه‌اندازی دسترسی‌ها و سطوح دسترسی کاربران، پشتیبانی از رمزنگاری ارتباطات و پشتیبانی از روش‌های احراز هویت مطمئن و محدود کردن دسترسی‌های غیرمجاز به سرور می‌شود.

امنیت سرور فیزیکی:

از جمله تدابیر امنیتی که باید بر روی سرور فیزیکی اعمال شود، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• نصب و راه‌اندازی نرم‌افزارهای ضد ویروس و جلوگیری از نفوذ (Intrusion Prevention System) بر روی سرور.
• بروزرسانی منظم سیستم‌عامل و نرم‌افزارهای مورد استفاده بر روی سرور به منظور برطرف کردن آسیب‌پذیری‌ها و ثبت تغییرات امنیتی.
• تنظیمات دیواره آتش (Firewall) برای کنترل و مدیریت ترافیک شبکه و جلوگیری از دسترسی‌های غیرمجاز.
• استفاده از رمزنگاری برای ارتباطات شبکه و انتقال داده‌ها بین سرور و کلاینت‌ها.
• مدیریت دسترسی‌ها و سطوح امتیاز دسترسی کاربران به منظور کنترل دقیق بر دسترسی‌ها و جلوگیری از دسترسی‌های غیرمجاز.
• پشتیبانی از سیستم‌های احراز هویت مطمئن مانند احراز هویت دو عاملی (Two-Factor Authentication) برای دسترسی به سرور.
• پشتیبانی از مکانیسم‌های پشتیبانی و بازیابی اطلاعات، مانند روش‌های پشتیبان‌گیری منظم و قابلیت تعمیر و بازیابی سریع در صورت بروز خطا یا حادثه.

توجه به موارد امنیتی و اعمال تدابیر لازم ،به حفاظت از سرور فیزیکی و اطلاعات آن کمک می کند. همچنین، مدیریت و مانیتورینگ منظم سرور و بررسی وضعیت امنیتی آن نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.

بکاپگیری در سرورهای فیزیکی:

Tape (نوار): نوار بکاپ یا Tape Backup یک روش سنتی برای ذخیره‌سازی اطلاعات است. در این روش، اطلاعات بر روی نوارهای مغناطیسی ضبط می‌شوند و می‌توانند به عنوان یک روش بکاپگیری طولانی مدت استفاده شوند.

تجهیزات بکاپگیری:

تجهیزات بکاپگیری شامل سخت‌افزار و نرم‌افزارهایی است که برای ایجاد نسخه‌پشتیبان از داده‌ها استفاده می‌شوند. این تجهیزات ممکن است شامل دستگاه‌های ذخیره‌سازی، سرورهای بکاپگیری، نرم‌افزارهای پشتیبان‌گیری و سیستم‌های مدیریت بکاپ باشد.

مدت زمان نگهداری بکاپ:

مدت زمان نگهداری بکاپ بستگی به نیازها و سیاست‌های هر سازمان دارد. برخی سازمان‌ها ممکن است بکاپ‌ها را تا چند روز نگهداری کنند، در حالی که دیگران ممکن است بکاپ‌ها را به مدت یک هفته یا بیشتر نگهداری کنند. این بستگی به حجم داده‌ها، سیاست‌های امنیتی و استانداردهای مربوطه دارد.

اتصال سرور به شبکه:

سرورها معمولاً به یک یا چند شبکه وصل می‌شوند. اتصال به شبکه‌ها می‌تواند از طریق کابل‌های شبکه مثل Ethernet)) یا فناوری‌های بی‌سیم مثل Wi-Fi صورت بگیرد.

رابط و ارتباط بین شبکه‌ها:

اگر سرور به بیش از یک شبکه وصل می‌شود و نیاز به ارتباط بین شبکه‌ها با پروتکل‌های مختلف دارد، ممکن است نیاز به رابطی باشد که با این پروتکل‌ها سازگار باشد. به عنوان مثال، اگر سرور به شبکه‌های Ethernet و شبکه‌های فیبر نوری وصل می‌شود، ممکن است نیاز به رابطی مانند مبدل فیبر نوری به Ethernet (fiber-to-Ethernet converter)  باشد. این رابط می‌تواند به صورت یک یونیت در سرور نصب شود. حتی ممکن است بسته به طراحی شبکه، نیاز به دو سرور مجزا با دو یونیت مختلف باشد.

تبدیل سرور فیزیکی به مجازی( سرور چیست)

نرم افزار VMware vCenter Converter بهترین راهکار برای تبدیل سیستم ها و سرور فیزیکی به ماشین های مجازی است. این نرم افزار قادر است سیستم عامل شما را به همراه تمامی نرم افزارها و تنظیمات آن به یک ماشین مجازی تبدیل کند و آن را بر روی سرور های ESX یا ESXi ذخیره کند. با استفاده از VMware vCenter Converter می توانید از تبدیل سرور فیزیکی به مجازی یا مجازی به مجازی Virtual to Virtual بهره ببرید. همچنین این نرم افزار را می توان بر روی پلتفرم هایی منوط به وجود VMware استفاده کرد و از Platform های دیگر نیز پشتیبانی نمود. در این قسمت از محتوا به شما تبدیل کردن Physical To Virtual  را در دو قسمت آموزش می دهیم. پس تا انتها با آریامن همراه باشید.

تفاوت Hot Migration و Cold Migration در P2V چیست؟

Hot Migration و Cold Migration هر دو روش های معتبر برای انتقال از سیستم های فیزیکی به VM هستند. انتخاب روش مناسب به عوامل مختلفی بستگی دارد. . تفاوت Hot Migration و Cold Migration در P2V به زمان انجام فرآیند مهاجرت، نوع سیستم، میزان تغییرات داده ها، و زمان خرابی قابل قبول بستگی دارد. در ادامه به توضیح بیشتر تفاوت های Hot Migration و Cold Migration می پردازیم.

زمان انجام فرآیند

همانطور که می دانید، Hot Migration زمانی انجام می شود که سیستم مبدا روشن است. در این روش، VMware vCenter Convertor به صورت زنده به سیستم مبدا متصل می شود و داده ها را کپی می کند. Cold Migration هم زمانی انجام می شود که سیستم مبدا خاموش است. در این روش، VMware vCenter Convertor از یک دیسک بوت استفاده می کند تا سیستم مبدا را راه اندازی و سپس داده ها را کپی  کند.

قابلیت استفاده از سیستم مبدا

در Hot Migration، سیستم مبدا می تواند در حین تبدیل استفاده شود. این بدان معناست که کاربران می توانند به برنامه ها و داده های خود دسترسی داشته باشند. در Cold Migration، سیستم مبدا باید قبل از تبدیل خاموش شود. بنابراین کاربران نمی توانند به برنامه ها و داده های خود دسترسی داشته باشند.

احتمال قطعی اتصال

Hot Migration نسبت به Cold Migration احتمال قطعی اتصال بیشتری دارد. دلیل هم این است که سیستم مبدا باید در حین تبدیل در دسترس باشد. در Cold Migration، سیستم مبدا قبل از تبدیل خاموش می شود، بنابراین احتمال قطعی اتصال کمتر است.

احتمال از دست رفتن داده ها

هر دو Hot Migration و Cold Migration می توانند منجر به پاک شدن داده ها شوند. با این حال، Hot Migration نسبت به Cold Migration احتمال از دست رفتن داده‌های بیشتری را دارد. دلیل هم این است که سیستم مبدا در حین تبدیل در معرض خطر خرابی است. در Cold Migration، سیستم مبدا قبل از تبدیل خاموش می شود، بنابراین احتمال از دست رفتن داده ها کمتر است.

مزایا و معایب Hot Migration  در P2V :

Hot Migration معمولاً برای سرورهایی که داده های آنها تغییر اندکی دارد توصیه می شود. در این روش، سیستم مبدا به صورت زنده تبدیل به VM می شود. این بدان معناست که سیستم عامل و برنامه ها  در حال اجرا  و  تغییر هستند.

Hot Migration می تواند مزایایی داشته باشد، مانند:

• زمان خرابی کمتر
• نیاز به خاموش کردن سیستم مبدا نیست
• می توان از سیستم مبدا در حین تبدیل استفاده کرد

با این حال، Hot Migration می تواند خطراتی نیز داشته باشد، مانند:

• ریسک قطعی اتصال بین سیستم مبدا و VM
• احتمال پاک شدن داده ها در صورت خرابی سیستم بالاست

مزایا و معایب Cold Migration  در P2V :

Cold Migration معمولاً برای داده های در حال تغییر خوب هستند. در این روش، سیستم مبدا قبل از تبدیل به VM خاموش می شود.

Cold Migration می تواند مزایایی داشته باشد، مانند:

• احتمال قطعی اتصال کمتر
• کمتر در معرض از بین رفتن داده هاست

با این حال، Cold Migration می تواند خطراتی نیز داشته باشد، مانند:

• نیاز به خاموش کردن سیستم مبدا
• نمی توان از سیستم مبدا در حین تبدیل استفاده کرد

انتخاب روش مناسب تبدیل سرور فیزیکی به مجازی:

Hot Migration و Cold Migration هر دو روش های معتبر برای تبدیل سرور فیزیکی به مجازی هستند. انتخاب روش مناسب به عوامل مختلفی مانند نوع سیستم، میزان تغییرات داده و زمان خرابی قابل بستگی دارد. در اینجا یک راهنمای کلی برای انتخاب روش مناسب آورده شده است:

• معمولا برای سرورهایی که داده های آنها به ندرت تغییر می کنند، روش Hot Migration توصیه می شود. به این دلیل که Hot Migration می تواند زمان خرابی کمتری داشته باشد این روش نیازی به خاموش کردن سیستم مبدا ندارد.
• برای سرورهایی که داده های آنها دائماً در حال تغییر هستند، روش Cold Migration پیشنهاد می شود. چرا که Cold Migration می تواند احتمال قطعی اتصال و از دست رفتن داده ها را کاهش دهد. البته، این تنها یک راهنمای کلی است و همیشه باید شرایط خاص را در نظر گرفت.

تفاوت سرور و کامپیوتر:

یک سرور می‌تواند از طریق اینترنت به کاربران امکان دسترسی به وب‌سایت، ایمیل یا پایگاه داده را بدهد. در حالی که کامپیوتر استفاده شخصی دارد. در اینجا به برخی از تفاوت‌های اصلی بین سرور و کامپیوتر یا لپ تاپ اشاره می کنیم.

تفاوت سرور و کامپیوتر در هدف ساخت:

سرورها دستگاه‌هایی هستند که برای استفاده تجاری یا سازمانی طراحی شده‌اند. این دستگاه‌ها برای کارهای پیچیده‌ای مانند میزبانی وب، ذخیره‌سازی داده‌ها و ارائه خدمات شبکه استفاده می‌شوند. سرورها معمولاً از قطعات و تکنولوژی‌های مطابق با استانداردهای صنعتی و ایمنی بالا استفاده می‌کنند. در حالی که کامپیوترها و لپ تاپ‌ها دستگاه‌هایی هستند که برای استفاده شخصی یا خانگی طراحی شده‌اند. این دستگاه‌ها معمولاً برای کارهای ساده‌ای مانند وب‌گردی، پردازش متن، پخش موسیقی و بازی استفاده می‌شوند. به دلیل سخت‌افزار قدرتمند و قابلیت‌های اضافی در سرورها  این دستگاهها بسیار گران تر از کامپیوترها هستند ولی با این حال، ارزش سرمایه گذاری بیشتری دارند. زیرا می توانند عملکرد و امنیت بیشتری داشته باشند.

تفاوت در عملکرد سرور و کامپیوتر:

کامپیوترها و لپ تاپ‌ها برای کارهای ساده، در حالی که سرورها برای کارهای پیچیده طراحی شده‌اند. کامپیوترها و لپ تاپ‌ها معمولاً از پردازنده‌های نسبتاً ضعیف، مقدار کمی حافظه و فضای ذخیره‌سازی استفاده می‌کنند.  سرورها  معمولاً از پردازنده‌های قوی، حافظه های قدرتمند و فضای ذخیره‌سازی بیشتر  استفاده می‌کنند.

تفاوت در سخت‌افزار سرور و کامپیوتر:

مورد بعدی در تفاوت سرور و کامپیوتر نوع سخت افزار آنها می باشد. سرورها معمولاً سخت‌افزار قدرتمندتری نسبت به کامپیوترها و لپ تاپ‌ها دارند. به این دلیل که سرورها نیاز به پردازش حجم زیادی از داده‌ها و ارائه خدمات به تعداد زیادی از کاربران دارند. به عنوان مثال، یک سرور ممکن است از چندین پردازنده، مقدار زیادی حافظ ه و چندین درایو ذخیره‌سازی استفاده نماید.

تفاوت در هزینه سرور و کامپیوتر:

سرورها معمولاً گران‌تر از کامپیوترها و لپ تاپ‌ها هستند. این به دلیل سخت‌افزارهای پیچیده و قدرتمند و قابلیت‌های اضافی در سرورها می‌باشد.

تفاوت امنیت در سرور و کامپیوتر:

سرورها برای کارکرد مداوم طراحی شده‌اند. به این دلیل که سرورها معمولاً برای ارائه خدمات ضروری، مانند خدمات وب یا ایمیل، استفاده می‌کنند. این تجهیزات معمولاً از ویژگی‌های امنیتی مانند منبع تغذیه پشتیبان و خنک‌کننده اضافی برخوردارند.

سیستم برای سرور چیست؟

بهترین سیستم عامل سرور برای کسب و کارهای کوچک و متوسط در حال حاضر، ویندوز سرور است. ویندوز سرور یک سیستم عامل تجاری است که توسط شرکت مایکروسافت معرفی شده است. این سیستم عامل دارای طیف گسترده ای از ویژگی ها و قابلیت ها است که برای نیازهای کسب و کارهای کوچک و متوسط مناسب است.

ویژگی های کلیدی ویندوز سرور عبارتند از:

•  امنیت بالا: ویندوز سرور دارای ویژگی های امنیتی پیشرفته است. این سیستم از داده ها در برابر حملات سایبری محاقظت می کند.
• قابلیت توسعه: ویندوز سرور یک سیستم عامل انعطاف پذیر است که می توان آن را برای نیازهای خاص کسب و کار سفارشی کرد.
• قابلیت مدیریت: ویندوز سرور دارای ابزارهای مدیریتی قدرتمندی است که به مدیران کمک می کند تا سیستم های خود را به طور موثر مدیریت کنند.

سیستم عامل های قابل استفاده در سرورها

سایر سیستم عامل های قابل استفاده در سرورها عبارتند از:

لینوکس:

سیستم لینوکس یک سیستم عامل متن باز است که توسط جامعه توسعه داده شده است. این سیستم عامل دارای طیف گسترده ای از توزیع ها است که برای نیازهای مختلف مناسب هستند.

یونیکس:

یونیکس  سیستم عاملی است که توسط شرکت AT&T توسعه یافته است. این سیستم عامل دارای ویژگی های قدرتمندی است که برای استفاده در محیط های تجاری سنگین مناسب است.

NetWare:

سیستم عامل NetWare یک سیستم تجاری است که توسط شرکت Novell معرفی شده است. این سیستم عامل دارای ویژگی های خاصی بوده و برای شبکه ها و سرورهای خاص طراحی شده است.

انتخاب بهترین سیستم عامل سرور برای کسب و کار شما به عوامل مختلفی از جمله نیازهای تجاری، بودجه و ترجیحات شخصی بستگی دارد.

در اینجا یک مقایسه کلی از سیستم عامل های سرور آورده شده است:

سیستم عامل                               ویژگی ها

ویندوز سرور       قابلیت اطمینان و امنیت، قابلیت توسعه، قابلیت مدیر

لینوکس               رایگان، انعطاف پذیر، قابل سفارشی سازی

یونیکس               قدرتمند، قابل اعتماد، مقیاس پذیر

NetWare           ویژگی های خاص برای شبکه های تجاری

فرق استوریج و سرور چیست؟

سرور و استوریج دو اصطلاح مهم در شبکه‌های کامپیوتری هستند، که اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند. در این مبحث به بررسی فرق سرور و استوریج می‌پردازیم.

سرور یک کامپیوتر قدرتمند است که وظیفه ارائه خدمات و سرویس‌های مختلف به سایر کامپیوترهای شبکه را بر عهده دارد. این خدمات می‌توانند شامل میزبانی وب، ذخیره‌سازی داده‌ها، ارائه ایمیل و غیره باشند. سرورها معمولاً دارای سخت‌افزار قدرتمندی هستند که امکان ارائه خدمات به تعداد زیادی کاربر را فراهم می‌کند.

استوریج (Storage)

استوریج یک منبع ذخیره‌سازی است که به صورت مشترک توسط چندین کامپیوتر در شبکه استفاده می‌شود. این محفظه به معنای فضای ذخیره‌سازی داده‌ها است و می‌تواند به صورت فیزیکی (مثل دیسک‌ها و جعبه‌های بانکی) یا مجازی (مثل درایوهای شبکه) باشد. این قطعه برای ذخیره‌سازی و نگهداری داده‌ها و فایل‌ها استفاده می‌شود. چنین منابع ذخیره‌سازی می‌توانند به صورت نرم‌افزاری بر روی یک سرور یا به صورت سخت‌افزاری در قالب دستگاه‌های NAS (Network Attached Storage) یا SAN (Storage Area Network) پیاده‌سازی شوند.

قابلیت‌های سرور و استوریج:

قابلیت‌های مورد انتظار از یک سرور و استوریج بستگی به نوع داده‌ها و نیازهای سازمان دارد. برخی از قابلیت‌های مهم شامل ابعاد فیزیکی (اندازه و فضای لازم برای سرور و استوریج)، ظرفیت ذخیره‌سازی (مقدار داده‌هایی که قادر به ذخیره کردن هستند)، در دسترس بودن (قابلیت برخورداری از سرویس بدون هرزنامه)، قابلیت توسعه (امکان افزایش ظرفیت و قدرت پردازش) و قابلیت خدمات‌رسانی (توانایی تعمیر و پشتیبانی به صورت مداوم) است.

تفاوت سرور و استوریج

تفاوت‌های اصلی بین سرور و استوریج عبارتند از:

• هدف: هدف سرور ارائه خدمات و سرویس‌های مختلف است، در حالی که هدف استوریج ذخیره‌سازی داده‌ها است.
• سخت‌افزار: سرورها معمولاً دارای سخت‌افزار قدرتمندی هستند که امکان ارائه خدمات به تعداد زیادی کاربر را فراهم می‌کند، در حالی که استوریج‌ها می‌توانند از سخت‌افزارهای مختلفی استفاده کنند.
• نحوه دسترسی: سرورها معمولاً از طریق شبکه قابل دسترسی هستند، در حالی که استوریج‌ها می‌توانند از طریق شبکه یا به صورت مستقیم قابل دسترس باشند.
• مزایا: سرورها مزایایی مانند قابلیت اطمینان، امنیت و مقیاس‌پذیری دارند، در حالی که استوریج‌ها مزایایی مانند هزینه‌های پایین و انعطاف‌پذیری دارند.
• کاربردها: سرورها برای طیف گسترده‌ای از کاربردها استفاده می‌شوند، در حالی که استوریج‌ها معمولاً برای ذخیره‌سازی فایل‌ها، تصاویر، ویدئو و غیره استفاده می‌شوند.

نمونه‌هایی از کاربردهای سرور و استوریج عبارتند از:

• سرور: میزبانی وب، ذخیره‌سازی داده‌ها، ارائه ایمیل، سرویس‌های رایانش ابری و غیره
• استوریج: ذخیره‌سازی فایل‌ها، تصاویر، ویدئو، پایگاه داده‌ها و غیره

جدول خلاصه از تفاوت‌های بین سرور و استوریج

در این قسمت  یک جدول از  تفاوت‌های بین سرور و استوریج بطور خلاصه آورده شده است:

ویژگی                                                        سرور                                                                 استوریج

هدف                                          ارائه خدمات و سرویس‌های مختلف                                ذخیره‌سازی داده‌ها

سخت‌افزار                                       معمولاً کامپیوتری قدرتمند                                می‌تواند نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری باشد

نحوه دسترسی                                   از طریق شبکه                                             از طریق شبکه یا به صورت مستقیم

مزایا                                           قابلیت اطمینان، امنیت، مقیاس‌پذیری                           هزینه‌های پایین، انعطاف‌پذیری

کاربردها                                     طیف گسترده‌ای از کاربردها                             ذخیره‌سازی فایل‌ها، تصاویر، ویدئو و غیره

هزینه یک سرور و استوریج بستگی به عوامل مختلفی از جمله قدرت پردازش، ظرفیت ذخیره‌سازی، قابلیت‌های مدیریتی، قابلیت توسعه، میزان در دسترس بودن و سایر ویژگی‌ها دارد. هزینه باید با توجه به نیازها و بودجه سازمان تعیین شود. برای اطلاعات دقیق‌تر و تشریح بیشتر، بهتر است با متخصصان و متخصصان فناوری اطلاعات آریامن مشورت کنید.

امکانات خرید سرور HP :

سرورهای HP امکان استفاده از سخت‌افزارهای قدرتمند خود را در غالب سرور واقعی و کم هزینه ارائه می‌دهند. این سرورها شامل قطعات کاملا اورجینال سرور HP هستند که مدیریت و کار با سرور را برای کاربران آسان می‌کنند. از جمله امکانات سرور HP می‌توان به اتصال از طریق VNC به وی پی اس، مانیتور منابع سرویس و ترافیک مصرفی، قابلیت تغییر رمز و راه‌اندازی یا خاموش کردن سرور، تغییر سیستم‌عامل و منابع سخت‌افزاری در حداقل زمان ممکن اشاره کرد. این ویژگی‌ها باعث شده‌اند که سرورهای HP بسیار محبوب باشند.

گارانتی تضمینی در خرید سرور از آریامن

باید در نظر داشت که هنگام خرید سرور فیزیکی ، برخی خدمات دیگر نیز از جانب آریامن مد نظر قرارمیگیرد. نمونه ای از این خدمات گارانتی محصولات ارائه شده است. ضمانت یکی از نکات اصلی در خرید سرور فیزیکی است. گارانتی یک تعهد قانونی است که در قرارداد فروش وجود دارد. این تعهد اطمینان می‌دهد که سرور یا قطعات مرتبط با آن، بدون عیب و نقص  عرضه شده است. معمولاً گارانتی برای یک دوره زمانی مشخص ارائه می‌شود، مانند سه سال گارانتی از سازنده یا یک سال ضمانت از فروشنده. در صورت بروز خرابی در مدت گارانتی، تعمیر یا تعویض سرور و قطعات رایگان انجام می‌شود.

AMC بعد از گارانتی در خدمات آریامن:

پس از اتمام دوره گارانتی، برای حفظ عملکرد و عمر مفید سرور، نیاز به تعمیر و نگهداری منظم وجود دارد. در این مرحله، سازنده یا فروشنده سرور از طریق قرارداد نگهداری سالانه (AMC) از سرور و تجهیزات و قطعات آن مراقبت می کند. AMC به صورت سالانه با قیمت ثابت ارائه می شود و تضمین می‌کند که سرور شما به طور 24 ساعته و در طول هفته به خوبی عمل ‌می کند. این خدمات شامل رفع هرگونه مشکل سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری است. به هنگام خرید سرور فیزیکی باید به به گارانتی و AMC توجه کنید تا بهترین عملکرد و عمر مفید برای سرور خود را تضمین کنید.

جمع‌بندی (سرور چیست؟ انواع سرور و کاربرد آنها)

در پایان مقاله، چمع بندی مختصری از مباحث ذکر شده  خواهیم داشت.

• انواع سرور فیزیکی: سرورهای فیزیکی به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: سرورهای ایستاده و سرورهای رکمونت. سرورهای ایستاده به صورت جداگانه قرار می‌گیرند، در حالی که سرورهای رکمونت در رک‌های مخصوصی قرار می‌گیرند.
• انواع سرور و کاربرد آنها: انواع سرور بر اساس کاربرد آنها دسته‌بندی می‌شوند. برخی از انواع سرور شامل سرورهای وب، سرورهای فایل، سرورهای پایگاه داده، سرورهای ایمیل و سرورهای مجازی می شوند.
• راهنمای خرید سرور فیزیکی: هنگام خرید سرور فیزیکی باید عوامل مختلفی را در نظر بگیرید، مانند نوع سرور، پردازنده، حافظه، فضای ذخیره‌سازی و شبکه.
• قطعات سرور: سرورها از قطعات مختلفی تشکیل شده‌اند، از جمله پردازنده، حافظه، فضای ذخیره‌سازی، شبکه و منبع تغذیه.
• راه‌اندازی سرور فیزیکی: راه‌اندازی سرور فیزیکی شامل نصب سیستم‌عامل، پیکربندی شبکه و نصب نرم‌افزارهای مورد نیاز است.
• تبدیل سرور فیزیکی به مجازی: تبدیل سرور فیزیکی به مجازی به معنای ایجاد یک نسخه مجازی از سرور فیزیکی است. این کار به شما امکان می‌دهد تا چندین سیستم‌عامل را بر روی یک سرور فیزیکی اجرا کنید.
• تفاوت سرور و کامپیوتر: سرورها و کامپیوترها هر دو کامپیوتر هستند، اما تفاوت‌های کلیدی بین آنها وجود دارد. سرورها برای ارائه خدمات و سرویس‌های مختلف به سایر کامپیوترهای شبکه طراحی شده‌اند، در حالی که کامپیوترها برای استفاده شخصی یا تجاری طراحی شده‌اند.
• سیستم برای سرور: سیستم عامل‌های مختلفی برای سرورها وجود دارد. برخی از محبوب‌ترین سیستم عامل‌های سرور عبارتند از ویندوز سرور، لینوکس و یونیکس.
• فرق سرور و استوریج: سرورها و استوریج‌ها هر دو کامپیوتر هستند، اما تفاوت‌های کلیدی بین آنها وجود دارد. سرورها برای ارائه خدمات و سرویس‌های مختلف به سایر کامپیوترهای شبکه طراحی شده‌اند، در حالی که استوریج‌ها برای ذخیره‌سازی داده‌ها طراحی شده‌اند.